Onderdeel van onze roadtrip De schitterende trip naar Yellowstone en Wyoming (CA,NV,ID,MT,WY,UT,AZ)
We hebben heerlijk geslapen in de grote king bedden van het Montego Bay. We lagen al op tijd in bed, dus we worden deze ochtend weer rond 6:00 wakker. Eerst maar eens douchen en kijken welk restaurant we pakken. Een voordeel van zo’n casinohotel is dat er altijd een aantal restaurants in huis zijn, waarvan er minimaal eentje altijd 24 uur open is. Het 24uurs restaurant blijkt het Paradise Cafe te zijn waar we gisteravond ook zijn geweest. Dat komt goed uit want het eten gisteren was prima.
We komen er vroeg aan en dat is te merken. Er is nog bijna niemand en er is nog niet zoveel personeel. De dame brengt ons netjes naar onze booth waar Fenny de scrambled eggs bestelt en ik de breakfast burrito. Het valt op dat in elk geval het afruimpersoneel nog niet binnen is, want diverse tafeltjes staan nog vol met borden en blijven vol staan. Het is ook niet zo dat anderen zich hier dan druk over maken, kijken of je telefoon is veel belangrijker dan afruimen… Pas om 8:30 als de afruimbrigade begint worden de tafels gepoetst. Met maakt ons niet uit want we zitten prima en het ontbijt is lekker.
Na het ontbijt pakken we koffers weer in om de hele trek over het tapijt door de lange gang en de casinovloer naar receptie te maken. De check-out gaat snel en efficiënt en de auto staat niet te ver weg, dus we lopen met de koffers naar de auto. Je merkt dat we in de woestijn zitten want het begint al snel weer op te warmen. Als eerste tanken we de auto bij de benzinepomp die tegenover het hotel ligt weer vol zodat we op pad kunnen.
Over de I-80 richting Jackpot Nevada
Het eerste stukje rijden we over de 80 west omdat we weer op highway 93 moeten komen richting het noorden naar Twin Falls. De eerste stop is in het plaatsje Jackpot in Nevada. Het is super klein dorpje en bestaat uit niet meer dan een aantal casino’s. Eigenlijk best wel een treffende naam voor zo’n dorpje 🙂
We stoppen bij Cactus Pete’s Casino en lopen daar een rondje. In het casino staan gratis frisdrank en koffie automaten, dus we nemen gelijk maar wat gratis cola mee. Terwijl we rondlopen ontvangen we de mail dat onze Global Entry aanvraag is doorgezet naar de Koninklijke Marechaussee. In de bar bij Cactus Pete checken we even de berichtenbox van de overheid om een akkoord te geven op de achtergrondcheck van de KMAR. Het kan tenslotte allemaal maar vast in gang zijn gezet.
Op een paar honderd meter van Cactus Pete rijden we de staatsgrens van Idaho over. Daar krijgen we ook meteen een uur terug want we gaan van de Pacific Time Zone (-9) naar de Mountain Time Zone (-8). Das mooi want dan hebben we een uurtje langer de tijd vandaag.
In Idaho door naar Twin Falls
Met de nieuwe staat Idaho verandert het landschap waar we bij staan. Het wordt al snel stukken groener dan de dorre woestijn van Nevada. Idaho wordt ook wel de aardappel-staat genoemd door de vele boerderijen die er staan en dat kunnen we bevestigend beantwoorden. Onderweg zien we volop boerderijen en groen.
Via boerderijen en groene(re) velden rijden we door naar Twin Falls. We komen rond lunchtijd aan en besluiten te stoppen bij een Panda Express. Het is de eerste Panda van deze trip en hij valt niet tegen. Fenny pakt zelf twee porties van de Honey Walnut Shrimp en die is super lekker. We vragen ons af waarom er eigenlijk geen Panda Express in Nederland is. Die keten zou het waarschijnlijk prima doen denken wij.
Na de lunch bij Panda gaan we door naar de Shoshone Falls. Dat is een dubbele waterval die dicht in de buurt ligt. Waar we niet direct rekening mee hebben gehouden is dat het weekend is en dat het in een park ligt. Hmmm, we komen op een bergweg terecht waar we meteen vast staan en niet meer voor of achteruit kunnen omdat we aan moeten sluiten in de rij. Het is er druk lijkt het.. We moeten de klok een klein beetje in de gaten houden want hoewel we een uur terug hebben gekregen vanwege de nieuwe tijdzone moeten we nog een eindje richting de Craters of The Moon en die tijd willen we zeker niet kwijtraken met het wachten in een rij. Gelukkig duurt het allemaal niet al te lang en staan we met een kwartiertje voor de entree. De entree kost $5,-, maar ja we moeten het toch even zien nu we hier zijn.
De watervallen zien er mooi uit, maar de vergelijking met de Niagara watervallen die soms wordt gemaakt lijkt ons wat overdreven. Die hebben we in oktober nog gezien en die zijn toch echt wel een stuk indrukwekkender. Maar goed, het was de 5 dollar alleszins waard en na het maken van de nodige foto’s rijden we Twin Falls weer uit.
Perrinne Bridge
Terwijl we Twin Falls uitrijden stoppen we nog even bij de Perrine Bridge. Het is de 8st hoogste brug in de USA waar je een mooi uitzicht hebt op de Snake River eronder. De brug is een favoriete spot voor base jumpers. Je mag er het hele jaar vanaf springen zonder dat je hier speciaal een vergunning voor moet halen. Als wij er zijn zien we niemand springen, maar genieten we wel van het mooie uitzicht vanaf de brug.
Craters of The Moon
Na de brug springen we om 13:00 snel weer in de auto door te rijden naar onze volgende stop, de Craters of The Moon. Een nationaal park wat we nog nooit gezien hebben omdat het niet echt op een route ligt.
Rond 15:00 komen we in de buurt van het park en verbazen we ons over de lavavelden al voordat we bij het park binnen zijn. Als het hier al zo mooi is, dan moet het in het park helemaal indrukwekkend zijn.
We rijden het park in en maken eerst een korte stop bij het visitor center. Het park bestaat uit een 7 mile loop road waaraan je verschillende wandelingen kan maken. We rijden dan ook direct na het visitor center de loop road op en onze eerste stop is Devils Orchard Nature Trail. Een schitterende trail die makkelijk te doen is met een pad door de lavavelden heen. Vanwege de hoogte en omdat Craters of the Moon wat noordelijker ligt is de temperatuur prima voor een wandeling. We trekken dan ook onze Salamon hike-schoenen aan om de trail te wandelen. Echt indrukwekkend om zo door het lava landschap te lopen.
Inferno Cone en Spatter Cones
De volgende stop is de Inferno Cone Overlook waar je stijl tegen een lavaberg op kan lopen. Fenny blijft achter bij de auto om nog wat foto’s te maken en vol goede moed begin ik aan de wandeling naar de top van de Inferno Cone. Het begin gaat goed, maar al snel merk ik dat de hoogte hier toch ook wel wat nadelen heeft. Boven op de top sta ik te hijgen als een oud paard vanwege de ijle lucht. Gelukkig ben ik niet de enige want iedereen die boven aankomt is echt wel redelijk buiten adem. Boven aan de top is het uitzicht schitterend en maak ik nog wat mooie foto’s.
Het was in elk geval een forse klim, maar zeker de moeite waard. Op de terugweg naar beneden staat Fenny al te zwaaien. Fijn dat we in elk geval de foto’s hebben als bewijs 🙂
De laatste stop was Spatter Cones waar je een gat in kan kijken van een oude vulkaan cone. Hoewel het buiten bijna 30 graden is ligt er nog flink wat sneeuw in de cone waar wij in kijken. En het ding is ook nog een aardig diep. De loop road is gesloten van november tot april vanwege de sneeuw en het is dan ook niet verwonderlijk dat hier nog sneeuw ligt.
We maken de 7 mile loop door het maanlandschap af en besluiten dat het om 17:15 tijd is om naar Rexburg te rijden. We hebben nog zo’n 1,5 uur te gaan en anders wordt het wel heel laat.
Richting Rexburg
Na een hele mooie rit door de graslanden van Idaho komen we rond 19:00 aan in Rexburg. Daar checken we in bij het Hampton Inn en krijgen we op verzoek (omdat we diamond zijn) een upgrade naar een suite. De suites bij het Hampton Inn zijn bijna overal hetzelfde en ze zijn echt heel erg mooi en praktisch. Echt een schitterende kamer weer!
In de auto hebben we al even gezocht waar we naartoe zouden kunnen gaan voor het avondeten. Meestal heeft het onze voorkeur om bij een keten te gaan eten en tot onze grote vreugde is er in Rexburg een Applebee’s! Hij ligt zowat tegenover ons hotel, dus dat komt helemaal mooi uit. Helaas ligt er nog wel een spoorlijn tussen, dus hoewel het dichtbij is moeten we wel met de auto. Het eten is er perfect en na afloop tanken we meteen weer even de auto vol. Het tankstation ligt tenslotte toch op een steenworp afstand. Scheelt morgenvroeg weer tijd.
Moe maar voldaan gaan we terug naar de kamer om op tijd te gaan slapen. Morgenvroeg willen we vroeg aan het ontbijt zitten want we gaan naar Yellowstone en daar kan het druk zijn bij de ingang. Zorgen dus dat we om 6:00 aan het ontbijt zitten want we hebben morgen nog 80 mijl te gaan voordat we in Yellowstone bij de ingang zijn en we willen niet teveel tijd verliezen met in de rij staan. Op tijd naar bed dus en morgen naar Yellowstone!
Onderdeel van onze roadtrip De schitterende trip naar Yellowstone en Wyoming (CA,NV,ID,MT,WY,UT,AZ)
