Vandaag rijden we van Prescott naar Globe en brengen we een bezoek aan de rode rotsen van Sedona.
We hebben heerlijk geslapen in het Hampton Inn en worden lekker op tijd wakker. Eerst een ontbijtje met zelf gemaakte wafels bij het Hampton Inn. Met een lekker bakje koffie starten we de auto om ons op te maken voor de rit via Jerome naar de rode rotsen van Sedona. Het is nog erg fris met een temperatuur van 4 graden celsius, maar het belooft een mooie dag te worden.
We rijden over de 89a van Prescott naar Jerome. Een hele bochtige weg waar we nog volop door de sneeuw rijden. Het is en blijft erg koud zo hoog in de bergen.
Na een rit van ongeveer 3 kwartier komen we aan in Jerome. Het is gelukkig nog erg vroeg want Jerome is een erg toeristisch dorpje. We zijn al twee keer eerder in Jerome geweest. Voor het eerst in mei 2008 tijdens “onze eerste roadtrip in Amerika” en daarna nog een keer in december 2014 tijdens de “Winterse Roadtrip met NYE 2015“. Beide keren was het toen aardig druk en dat valt nu vanwege het vroege tijdstip reuze mee.
Het is betaald parkeren in Jerome dus dat zegt wel wat over de drukte die ze normaal gesproken hier verwachten. Als we door de hoofdstraat lopen zien we ook net een hamburgerstandje dat opgebouwd wordt. Dat ziet er toch allemaal net weer wat toeristischer uit als wat het in eerdere jaren was. Maar de uitzichten blijven adembenemend mooi en we genieten volop van de rust die er nu nog hangt.
Door naar de rode rotsen van Sedona
Op weg naar Sedona komen we nog door twee (voor Amerikanen) toeristische trekpleisters. Als eerste leggen we aan in Clarkdale. Dat is een historisch stadje met een leuk dorpsplein waar we een rondje lopen. Bij het plein ligt ook een oud verlaten tankstation wat ze prima hebben onderhouden. Zelfs de prijzen op de pomp kloppen met de tijd waarin het nog operationeel was.
Een klein stukje verder rijden we het dorpje Cottonwood in. Dat is ook een voor Amerikanen een plek waar ze graag komen. Wij vergelijken het meer met iets wat lijkt op Valkenburg voor de Nederlanders. Superdruk, maar waarom dat weten we niet echt… Er staat in elk geval wel weer een mooi oud benzinestation.
Vanuit Cottonwood is het maar een klein stukje over de 89a naar Sedona. Sedona is vooral bekend van de rode rotsen van Sedona. We rijden de Red Rock Loop Road en de eerste stop die we maken is bij Lover’s Knoll. Daar hebben we een schitterend uitzicht over de omgeving.
Bij het binnenrijden van Sedona is het al een aardig stuk drukker. Sedona is een beetje een zweverig dorpje waar veel aan handlezen, readings, tarot kaarten en psychic wisdom tours wordt gedaan. Echt een dorpje om tot rust te komen, alleen heel jammer dat er zo vaak zoveel mensen zijn 😉
We rijden door de hoofdstraat en zien een afslag naar een mooie overlook waar je over het hele dorp uit kan kijken. Die rijden we omhoog, maar boven blijkt dat je $3,- moet betalen voor het parkeren en dat het terrein vol staat. Hmm, een tourist trap waar we niet in willen stappen… Fenny stapt snel uit om wat foto’s te maken en ik rijd door om even te wachten bij de airport die een stukje verderop ligt. Na een paar minuten rijd ik weer terug en springt Fenny weer in de auto. We hebben de foto’s in elk geval 🙂
Bij het wegrijden uit Sedona naar de I-17 rijden we langs een enorme file. Het staat bumper aan bumper om het dorpje in te komen. Gelukkig kwamen wij van de westkant het dorpje in rijden want als we via de snelweg waren gekomen, dan hadden we hier nog wel een uurtje gestaan.
Theodore Roosevelt Dam
Via de I-17 rijden we richting het zuiden om even te stoppen bij een Subway voor een broodje. We rijden over highway 260 langs leuke dorpjes met namen zoals Strawberry en Pine met mooie vergezichten onderweg. De route is prachtig waar we zelfs nog delen van de superbloom en door de sneeuw rijden.
De laatste plek waar we naar toe gaan is de Roosevelt Dam. Maar waar een dam is, daar is natuurlijk ook een meer, het Roosevelt Lake. Het meer staat erg hoog en je kunt zien dat het veel geregend heeft. Het water begint zelfs al op een stuk waar Google Maps nog geen water heeft ingetekend.
We rijden vervolgens eerst over de brug die vlak bij de dam staat.
Aan de voorkant van de dam is weinig te zien. Gelukkig kunnen we een klein stukje verder rijden naar de achterkant van de dam. Vanwege de enorme hoeveelheid water die in het meer staat is de dam ver open en stort het water er met een donderend geraas doorheen. Super indrukwekkend om te zien. Het filmpje doet niet echt recht aan het geweld waarmee het water door de dam heen kwam, maar het maakte flink wat herrie.
Globe
Na het bezoek aan de Roosevelt dam rijden we door naar Globe. Onze eindbestemming van vandaag.
We wijken een keer af van onze Hampton Inn standaard (omdat er geen in de buurt zit) en we verblijven deze keer in een Holiday Inn Express. Dat is vaak een hit of mis… Deze keer dachten we dat de pizza bezorger voor de deur van het hotel stond, maar dat bleek de man te zijn die normaal achter de balie zit. Hij verkondigde luidkeels dat wij de laatste van de dag waren. Dat is een beetje vreemd want zo laat zijn we niet, maar het zal er niet al te druk zijn. Het interieur van het hotel lijkt niet het meest gezellige en de paar mensen die op wat plastic stoeltjes zitten lijken vandaag vooral in de weer te zijn geweest met het leggen van asfalt…
We krijgen een kamer waar het bloedheet is precies tegenover de lift (ping…). Dus weer terug naar beneden en vragen om een andere kamer liefst een beetje aan het einde van de gang. Die is er gelukkig nog en we verhuizen meteen. Die kamer is lekker koel en warempel de bedden zijn prima! Komen we toch nog goed terecht.
In Globe is niet zo bijster veel te eten, maar gelukkig hebben ze een Denny’s. Daar gaan we dan meer weer naar toe. Dat menu is groot genoeg om elke dag iets anders te kunnen pakken. We toppen de tank nog even af bij de 76 en gaan snel terug naar de kamer om lekker te gaan slapen. Morgen weer een leuke trip van Globe naar Show Low.
