We gaan voor de tweede keer dit jaar weer op vakantie naar Amerika! Waren we in mei nog aan de oostkant, nu 2 maanden later gaan we naar het westen van Amerika, waarbij we de roadtrip beginnen in Phoenix en eindigen in Las Vegas.
We hoeven niet eens zo heel vroeg op want we vliegen pas om 10:50 uur vanaf Dusseldorf. Dusseldorf is onze favoriete luchthaven, want het is maar een klein uurtje rijden vanaf thuis en ook het parkeren en de rijen op het vliegveld zijn een stuk sneller dan op Schiphol. We hebben vooraf al een plekje gereserveerd in de overdekte parkeergarage P4 waarna we met de skytrain binnen een paar minuten in de vertrekhal staan. Het verloopt allemaal heel voorspoedig, en binnen de kortste keren zitten we in de lounge aan de koffie en cola light. We vliegen met British Airways, eerst naar London Heathrow, en dan door naar Phoenix in Arizona.
De vlucht naar London duurt minder dan anderhalf uur en ook hier gaan we direct door naar de lounge, omdat we ruim 3 uur moeten wachten op de volgende vlucht. We kunnen kiezen tussen de lounges van de vliegmaatschappijen die aangesloten zijn bij OneWorld. We besluiten om naar de lounge van Cathay Pacific te gaan omdat deze het mooiste is en we hier heel luxe gratis a la carte kunnen lunchen. We hebben honger en alle tijd dus bestellen in het restaurant gedeelte onder meer dim sun en andere aziatische specialiteiten die ter plekke vers worden gemaakt. Als toetje nemen we een ijsje en champagne, terwijl we inmiddels vanuit de luie stoelen uitkijken op de startbaan. Zo is vliegen echt een feestje!
Ook de vlucht naar Phoenix verloopt uitstekend. We vliegen met een Boeing 747 (de queen of the skies) en hebben onze favoriete stoelen (62 J en K) op het upperdeck kunnen reserveren. Voor het upperdeck ga je met een trap naar boven waar je in een kleine extra cabine komt met een eigen pantry en toiletten. Het voelt heel ruim en rustig omdat er maar heel weinig stoelen staan, en je ook niet de bedrijvigheid in de rest van het vliegtuig kunt zien. Onze favoriete stoelen hebben ook nog eens als voordeel dat ze bij de nooduitgang zitten, waardoor we alle ruimte hebben.
Na een rustige vlucht komen we rond 17:30 uur plaatselijke tijd aan in Phoenix. Zodra we door de douane zijn en de koffers hebben gaan we naar de carrental. Helaas staan er niet veel auto’s en heeft Patrick weinig keuze. Hij had gehoopt op een Chevrolet Tahoe maar omdat die er geen is, gaat hij uiteindelijk voor de Lincoln. Een medewerker zegt dat wellicht morgenochtend er wel weer een Tahoe zal zijn, hij kan altijd terugkomen om te ruilen. Met de Lincoln rijden we in een kwartiertje naar het Hampton Inn Tempe/Phoenix Airport, en checken hier in in het hotel. Het is qua architectuur net anders opgezet dan de meeste Hampton Inns, maar de kamer is wel weer vertrouwd en prima als altijd. Na de koffers weggezet te hebben gaan we weer op pad om nog even wat te eten. Het is inmiddels helemaal donker, maar op 5 minuten rijden van het hotel is er een Denny’s. Hier kun je altijd 24 uur terecht voor zowel ontbijt- lunch- als dinergerechten. Patrick gaat voor avondeten, maar ik kies voor een ontbijt met ei en toast. Het is tenslotte voor mijn gevoel al weer 06:00 uur in de ochtend.
Het is rustig in het restaurant en het smaakt als altijd uitstekend. We voelen ons al meteen echt op vakantie, en zelfs bijna in Mexico onder meer door de gasten aan de andere tafeltjes. Na het eten is het dan eindelijk tijd om echt te gaan slapen, we rijden snel terug naar het hotel, en vallen als een blok in slaap. Zo fijn dat we er weer zijn!
